Oecumene op de Hoeve
Drie pijlers
Op deze pagina worden deze drie pijlers toegelicht, en er wordt beschreven op welke manier oecumene op de Hoeve vorm krijgt.
De omgang met elkaar en de wereld om ons heen
De Hoeve is een Jenaplanschool. Als Jenaplanschool onderschrijven wij de 20 basisprincipes.
Onze missie is een zoektocht naar wat ons bindt om de basisprincipes 1 t/m 10 te verwezenlijken. Wij willen richting geven aan een autonoom denkende mens, die gewetensvol omgaat met de basisprincipes 1 t/m 10.
Allereerst moet dit zichtbaar zijn in de wijze waarop mensen met elkaar omgaan. We houden ons aan leefregels. De gouden regel die we regelmatig in de groep bespreken, luidt: “We sluiten niemand buiten”. We dragen zorg voor elkaar, verplaatsen ons in de ander. Maar ook reflecteren we op ons eigen gedrag en kijken we kritisch naar onszelf en elkaar. Respect hebben en ontvangen is hierbij het uitgangspunt.
Wanneer zich iets voordoet in de stamgroep, wanneer er een ingrijpende gebeurtenis plaats heeft gevonden, wordt dit besproken in de stamgroep. Soms alleen met de betrokken kinderen, maar soms ook met de hele groep. Het is dan van belang dat ieder kind zich veilig voelt, dat ieder kind zichzelf mag zijn.
Daarnaast is ook de actualiteit een uitgangspunt: dagelijks zijn er onderwerpen in het nieuws die te maken hebben met meningsuiting, respect, acceptatie. Met regelmaat komen zulke onderwerpen aan de orde in de stamgroep. Uiteraard wordt de wijze waarop hierover gepraat wordt, aangepast aan de leeftijd van de kinderen in de groep.
De kennis van en over wereldgodsdiensten en – overtuigingen
Als je bekend bent met het geloof of de overtuiging van een ander, dan krijg je meer begrip voor de ander. Als er sprake is van begrip, dan kun je je verplaatsen in de ander. Bij kennis van wereldgodsdiensten gaat het over de inhoud van het geloof, over de plek op de wereld waar deze godsdienst veel voorkomt, over de rituelen en verhalen die bij deze godsdienst horen. In de kring worden in de midden- en bovenbouw regelmatig verhalen verteld uit verschillende wereldgodsdiensten en wordt er verteld op welke manier het geloof beleden wordt. Zo ontstaat er begrip voor de levenswijze van de ander en zie je de overeenkomsten tussen de verschillende geloven.
Filosoferen en nadenken over levensvragen
Tot slot zal de nadruk liggen op het stellen van vragen. Het gaat erom die levensvragen op te roepen, want daarmee ontwikkel je religieus bewustzijn en vorm je het geweten. Ieder mens is op zoek naar antwoorden op levensvragen: Waar kom ik vandaan? Is er een God? Hoe ziet God eruit? Waarom ben ik er? Ben je er alleen voor jezelf? Of ook voor de ander? Welke ander?
De antwoorden op de levensvragen liggen niet vast. Er is geen pasklaar antwoord. Het is een zoektocht, zoals mensen van alle tijden op zoek zijn. Wij kunnen ons laten inspireren door het verleden. De normen en waarden in onze Westerse samenleving zijn gegrondvest op de Joods-christelijke traditie. Bijbelverhalen zijn daarom een belangrijke inspiratiebron, maar ook verhalen uit andere wereldgodsdiensten. Het centrale uitgangspunt is altijd de belevingswereld van kinderen. Door te filosoferen staan kinderen stil bij de wereld om hen heen, leren ze na te denken, te discussiëren, te luisteren en te praten over belangrijke zaken in het leven.
Gesprekken in de kring zijn onlosmakelijk verbonden met oecumene. Om een mening te vormen, om van elkaar te leren, om goed naar jezelf en de ander te kunnen kijken, moet je in gesprek gaan met elkaar. Iedere week wordt er in de kring aandacht besteed aan oecumene. Dat kan zijn door een nieuwskring over een actueel onderwerp, door een verhalenkring of door een filosofiekring. Maar ook door een gesprek over de gebeurtenissen in de stamgroep of op school.
Daarnaast wordt er ook in de projecten aandacht besteed aan oecumene. In onze projecten gaan we uit van herkenbare leefsituaties. Van daaruit stellen we vragen en confronteren we kinderen met wat wijze mensen daarover te vertellen hebben.
Ter illustratie bespreken we de vraag “Waarom vieren we Pasen”?
Het antwoord is niet eenduidig. Pasen is een lentefeest. Voor de vroegere bevolking die van veeteelt en landbouw moest leven, heel belangrijk. Men maakte een rondgang door de velden – liefst bij volle maan – ter ere van de lentegodin. De palmpaasstok draagt hiervan alle symbolen in zich. Dan is er ook het Joodse paasfeest. Pesach, waarbij men de uittocht uit Egypte herdenkt en viert met de daarbij behorende symbolen. Ook Jezus Christus gaat door lijden en dood heen naar de opstanding. Alle christelijke gebruiken van het paasfeest zijn geworteld in die overvloedige hoeveelheid van nieuw leven die we in de natuur tegenkomen en beleven. Met Pasen zien we aan alle kanten hoe natuur en kerkelijke tradities met elkaar zijn verweven.
In een project, als voorbereiding op Pasen, proberen we één of meerdere aspecten te belichten.
Zo’n project wordt door een drietal teamleden voorbereid, uit elke bouwgroep een vertegenwoordiging. Vervolgens brengt de voorbereidingsgroep het thema in op een teamvergadering. In zo’n vergadering wordt er op volwassen niveau gesproken over het thema. Welke vragen zijn voor jou als stamgroepleid(st)er relevant? Hoe ga je met de kinderen aan de slag? Een dergelijke manier van voorbereiding passen we toe bij de feestdagen door het jaar.
Op deze manier krijgt oecumene vorm op de Hoeve. Zo leren kinderen op de Hoeve over zichzelf, over de wereld en de mensen om hen heen. Over de manier waarop mensen leven, geloven, werken en denken.
